18 t/m 26 maart een eerste update

Eindelijk is daar dan weer bericht van mij… gisteren ben ik teruggekomen uit Whitianga. Daar ben ik 2 weken geweest om de eigenaresse (Barbara) van een motel (Albert Number Six) te helpen met allerlei dingen waar zijzelf niet aan toegekomen was aangezien ze vanaf januari bijna alle dagen helemaal vol was… Ik heb daar geholpen met het doen van de was, allerlei papieren uitzoeken en sorteren, plak en knipwerkjes, boodschappen doen en zelfs een middag zelf in mn eentje het motel runnen… maar daarover later meer…
Terug naar waar we gebleven waren :)

Zaterdag 18 maart
Dit was een dag waarop ik serieus nagedacht had over het eventueel meegaan de stad in… alleen bleek dat Derrick een verjaardag had, van iemand die ik niet kende, zelfs nog niet eens ontmoet had… en daarna zouden ze WAARSCHIJNLIJK naar de stad gaan… haha een feestje met de nodige drank en daarna dan de stad nog in?? Misschien maar het leek mij redelijk onwaarschijnlijk dus besloot ik opnieuw een avond over te slaan en thuis te blijven. Ik ben wel nog met Mauveen wezen wandelen, een lekker lange avondwandeling van rond de 8 tot 10 kilometer en heb toen m’n eerste heuvels uitgeprobeerd ;) haha het waren er een stuk of 4 en eigenlijk ging het me nog redelijk gemakkelijk af… dat was echt een fijne avondwandeling… heb toen trouwens mijn eerste echte Tui gezien. Een tui is een native bird, een vogel die alleen in NZ voorkomt en waar ze zo blij mee zijn dat ze een bepaald NZ biertje hebben dat dezelfde naam draagt ;) …. Na onze wandeling wel wat last van zware benen en redelijk vermoeid dus lekker nog even onderuit gehangen op de bank, een ijsje gegeten en een filmpje gekeken.

Zondag 19 maart
De volgende dag bleken mijn vermoedens over het feestje juist te zijn. Ze waren niet de stad in geweest. Wel was Derrick (samen met wat vrienden) na de verjaardag door wat meiden gebeld die gevraagd hadden of zij naar hun pyamafeestje (of iets in die geest) kwamen haha oftewel dat hebben ze dus gedaan haha lol… verder is de zondag hier vaak een rustige dag, we hebben dan ook niet veel anders gedaan dan ‘s middags nog even een uurtje wezen poolen met Frans en Derrick. ‘s avonds kwam Shaun (neef van Mauveen) eten. Hij is echt heel erg aardig en heeft een vliegtuig dus misschien…

Maandag 20 maart
Vandaag zaten we redelijk aan de buis gekluisterd. Het was niet echt superrelaxt weer buiten en daarnaast is er een man gekomen om het alarm te fixen. Doordat Derrick met de draadloze internetverbinding bezig was geweest was er blijkbaar iets door de war gegaan… het alarm was kapot ofzo en ook de telefoon deed vreemd maar daar zou donderdag iemand voor komen… maar die man van het alarm is bijna de hele dag bezig geweest dus hebben we verder niets gedaan…

Dinsdag 21 maart
Een blancodag in mijn geheugen… Ik kan me echt niet meer herinneren wat en of ik die dag iets gedaan heb…

Woensdag 22 maart
Mijn eerste cookingexperience in NZ!! Ik heb gekookte aardappels met (zoete) worteltjes en gehaktballen gemaakt… volgens eigen recept natuurlijk haha al was dat soms nogal lastig omdat Frans zijn eigen manier van koken heeft en dus net als mijn papa (!!! :p) je niet met rust kan laten als je in de keuken bent en probeert iets klaar te maken… haha ze strooien dan rond met goedbedoelde adviezen maar daar kan ik toch ook zelf om vragen???? Haha anyway, t was erg lekker we hadden ieders 2 gehaktballen (jah erg veel maar wel lekker haha ze pasten bijna niet allemaal inde pan) en Derrick heeft er van de 8 die ik gemaakt had volgens mij 3,5 opgegeten haha zo zie je maar weer ik kan best koken en doe a good job :)
Na het eten maar op tijd voor het toetje kwam Shaun langs omdat hij donderdag langs zou komen om uit te leggen aan de man van de telefoondinges wat er aan scheelde en wat eraan gebeuren moest. Shaun zou langskomen omdat Derrick op de universiteit was, Mauveen was werken en Frans ging uit lunchen en waarom ik het dan niet kon vertellen is me nog steeds niet duidelijk geworden haha… maar dat was dus opnieuw erg gezellig, over vanalles en nog wat zitten kletsen en ondertussen apfelstrudel en ijs gegeten :)

Donderdag 23 maart
Vandaag dus opnieuw een dag dat ik niets anders heb gedaan dan wat muziek luisteren, vooral veel films kijken (SKY rocks!!!) en wachten totdat iedereen weg was en de man van de telefoon zou bellen waarna ik dus Shaun zou bellen… de man belde toen Frans nog thuis was en toen hadden ze afgesproken dat hij na 2en weer zou bellen want dan was Derrick thuis. Die kwam dus thuis, heft Shaun gebeld om te zeggen dat hij niet hoefde langs te komen en uiteindelijk was ook Frans alweer thuis toen de man voor de telefoonlijnen en alles langskwam. Ook hij is de hele middag bezig geweest!! Voor avondeten zijn Derrick en ik naar Subway geweest en hebben daar een broodje gegeten en toen we weer terugkwamen moest ik mijn ‘kostuum’ passen voor het Mystery, Intrigue and Murder Weekend… ik kreeg een sort boerenkiel aan (donkerblauw die tot op mn knieeen hing) een rode zakdoek om mn nek en een donkerblauwe pet op mn hoofd. T was wel grappig al was het veeeeeeeeeeeelste groot hahaha

Vrijdag 24 maart
Ik was lekker een beetje aan het MSNen, mailtjes aan het sturen en mn mail aan het bekijken toen de batterij van de comp leegraakte en ik niet op tijd een stopcontact kon vinden… dat zorgde voor een heleboel problemen. oa dat ik de rest van mn foto’s niet meer op de comp kon zetten en mn camera dus halfvol was al voordat ik naar het murderweekend ging… toen kon ik geen internetverbinding meer tot stand brengen… aaargh was echt een ramp.
Met Frans naar een dierenwinkel geweest om voer voor zn vissen (buiten in de vijver) te halen. Had nog nooit eerder zo’n dierenwinkel gezien. Was echt supergroot met een heleboel vissen (veel tropische) schildpadden, vogels (waaronder handtamme papagaaien) en zelfs puppy’s en kittens…!!!
Toen we daarvan terugkwamen werd ik opeens door Mauveen gebeld of ik niet wat langer in Whitianga wilde blijven en een weekje voor Barbara wilde werken. Omdat ik Barbara niet kende, zelfs nog nooit gezien had wilde ik daar eerst ff overna denken en dus hebben we afgesproken dat ik gewoon voor de zekerheid wat extra kleren in zou pakken en dan zondag of zaterdagavond zou beslissen of ik wel of niet daar wilde blijven.
Toen vertrokken we rond half 2 of 2 uur richting Whitianga voor het Mystery, Intrigue and Murder Weekend van Barbara Doyle in True Aghata Christy style (copyrighted). Het was een HELE LANGE maar zeker echt SUPERMOOIE rit naar de Coromandel Peninsula via Thames. De weg was erg bochtig dus na verloop van tijd werd ik wat wagen ziek.. dat was echt minder prettig maar t was t zeker waard omdat ik nu eindelijk iets zag van het ECHTE NZ… we reden langs de kust met witte stranden en met bochtige wegen door de bergen met links en rechts bushbush afgewisseld met weiden waar koeien en schapen graasden. En zo af en toe nog weer een glimp van de oceaan. Onderweg zijn we een keer of 2 eventjes gestopt en in Auckland hadden we wat last van file’s zodat we uiteindelijk pas tegen half 6 of 6 uur op de plaats van bestemming aankwamen. Onze kamer bekeken, Mauveen ging nog even met Barbara praten (we moesten tijdens het weekend doen alsof Mauveen en Barbara elkaar niet kenden terwijl ze eigenlijk erg goede vrienden zijn) en toen rond half 8 gingen we eten en werden we geintroduceerd aan de andere ‘spelers’.
Onder hen was ook een journalist, Neil Hunter, die een stuk gaat schrijven in het blad Investigate. Hij gedroeg zich een beetje vreemd en dat maakte hem dus verdacht. Ik denk dat we maar 3 mannen in ons midden hadden en ik was veruit de jongste. De gemiddelde leeftijd zal zo rond de 40 gelegen hebben denk ik…
Na het eten gebeurde er verder weinig Mauveen ging bij wat mensen die we aan tafel hadden ontmoet wat drinken maar ik was al redelijk moe dus ben wat tv gaan kijken en daarna op tijd gaan slapen aangezien we de volgende ochtend om half 8 moesten ontbijten en om kwart voor 9 in de bus moesten zitten…

Zaterdag 25 maart
Dit was DE dag waar het allemaal om draaide… wanneer zou er gemoord worden? Wie zou er vermoord worden en vooral natuurlijk door wie en waarom?? Er viel 200 dollar te winnen dussss….
Om 7 uur opgestaan na een hele slechte en verstoorde nachtrust (sliep met Mauveen in 1 bed en ze snurkt doordat zee en bepaalde aandoening in haar neus heeft :s) toen om 8 uur ontbijten en om kwart voor 9 in de bus! Elke keer dat we stopten moisten we van ‘partner’ wisselen maar dit gebeurde niet al de tijd. Zo moest je iedereen een beetje leren kennen en zou je een beeld moeten krijgen van de dader. (het was vooral zo dat het verhaal en de motieven zichtbaar zouden worden al wisten wij dat toen niet…)
Bob was onze chauffeur en hij was heel erg aardig. Vertelde me nog wat de naam van mijn ketting was (die Chaja 3 jaar terug voor me meenam vanuit NZ) en vertelde me toen dat he teen beschermer was (maar dat wist ik al :) )
Onze rit ging via dezelfde we gals Mauveen en ik de dag ervoor gekomen waren naar Driving Creek Railway & Potteries. Waar een man zijn pottenbakkerij had en waar hij zelf een treinspoor had aangelegd wat vroeger gebruikt werd om klei mee te vervoeren. Tegenwoordig is het voor bezoekers om mee de berg op te gaan, dwars door de bush, en waar je na een ritje van 25 minuten prachtig uitzicht hebt vanaf de eyefull tower. Daar werd ook het een en ander over de omgeving verteld (oa dat er vroeger allemaal Kauri’s stonden maar dat die gekapt waren en dat men nu bezig was om langzaam aan de Kauri’s weer terug te planten… helaas zal niemand van ons het ooit al seen Kauriforest kunnen zien). De bush van zo dichtbij zien was erg indrukwekkend!! Dit was de echt NZ natuur!!
Toen weer terug met het treintje naar beneden en terug de bus in. We hebben toen onderweg ergens even gestopt omdat er redelijk wat mensen waren die nogal honger hadden. Ik heb toen ergens een broodje gekocht en later een pie (nee geen taart maar eerder een pasteitje -> deze was niet echt heel lekker) en een brownie voor later die dag of voor in de bus ofzo…
toen vervolgden we onze weg naar Rapaura Watergardens waar we eerst de korte tour deden (veel kleine vijvers en her en der wat kunst, gewoon een grote achtertuin eigenlijk) waarna we neerzaten voor de lunch. De lunch was een quiche (daar ben ik nooit zo weg van maar deze was op zich nog wel lekker) met als ‘toetje’ warme scones met jam en room oewwwww dat was echt erg lekker!!! Scones lijken op kleine broodje die je dwars doorsnijd en dan smeer je er jam en room op oewwww was echt superlekker haha!!!
Na de lunch en voor wat souvernirs rondgekeken te hebben (niets gekocht) deden we de grote tour. Was een wandeling langs een hele grote vijver met waterlelies naar een pad dat je naar de seven stairs of heaven brengt. Een waterval waarvan je helaas maar 3 of 4 ‘treden’ kunt zien ipv 7. was wel echt super!! Ook hier liep het pas erheen weer door de bush. Enige nadeel van dit alles was dus dat je een redelijk eind moest lopen en dat die weg niet zo bijster interessant was. Dat was een beetje saai.
Toen weer terug met de bus naar Whitianga. Vanuit de bus (omdat niemand eruit wilde) Square Kauri gezien. Een Kauri is een native tree van NZ en ze worden heel oud en onwijs hoog. In het gebied waar wij waren moeten er vroeger honderden of misschien duizenden gestaan hebben. Er zijn er nu nog maar 7 over… dat is dus ook de reden dat ze ze opnieuw gaan aanplanten. Toen zijn we onderweg nog even bij een echte Pub gestopt om wat te drinken voordat weer terug naar het motel reden.
Daar kregen we even wat tijd om te relaxen en te doen wat we wilden voordat we ons moesten gaan omkleden en klaar moesten staan om te gaan eten. Barbara bracht ons (4 per keer) met haar auto naar het restaurant Café Nina dat ze afgehuurd had voor de avond. We hadden wat drankjes (die we wel zelf moesten betalen) en daarna was er eerst pompoensoep (dat had ik nog nooit gehad, was wel lekker maar niet superspeciaal ofzo) en daarna een buffet met salade, rijst (met beef??) lasagne (BAAAAAHHH!!!) en nog wat andere dingetjes en een erg lekker toetje… oa verse vruchten een soort pudding en nog iets.
Al die tijd hield ik mn ogen goed open en het viel me op dat als eerste de paramedic (een ambulanceverpleegster die ik nog niet eerder gezien had) het pand verliet. Toen duurde het even en toen was Mauveen opeens verdwenen… nog wat later ging ook Gay de deur uit. Ook Paula ging weg.
Toen moest ik naar de wc en toen ik terugkwam was het restaurant donker en klonken er sirens. Barbara duwde me richting deur en zei er is brand je moet naar buiten. Iedereen ging dus naar buiten en toen zag ik Gay opeens heel ergens anders vandaan komen en dat maakte haar dus heeeeeel erg verdacht!! Er kwam een echte brandweerwagen inclusief 3 brandweermannen (in pak!!!) en zwaailichten en sirenes en toen kwam er ook nog een politiewagen. Die zette een agent af en reed daarna weer verder. Toen vertelde men ons dat het pand was vrijgegeven en of we weer naar binnen wilden gaan er was namelijk een misdrijf gepleegd! Daar lag Mauveen dood op de grond, neergeschoten, met een hele grote wond in haar hoofd. We mochten de nodige foto’s maken en nadat dat gebeurt was mocht Mauveen op een stoel gaan zitten en begon de ondervraging. Eerst mochten wij zelf nmog vragen stellen maar er waren geen vragen dus toen stelde de agent (is trouwens een echte agent uit Thames of misschien zat hij nu bij de FBI ofzo) de vragen. Na al deze vragen mocht iedereen iemand anders 1 vraag stellen. En nadat dat gebeurt was mocht iedereen zeggen wie het gedaan had en waarom. (er was zelfs iemand die mij verdacht :’( boehoe!!) Barbara schreef deze antwoorden op en daarna werd het verhaal verteld. Mauveen en Gay hadden allebei interesse in de International Language School in Whitianga. Mauveen wilde er gaan lesgeven en Gay wilde het platgooien en er nieuwe huizen opbouwen zoiets. Omdat ze elkaar dus in de weg zaten had Gay besloten dat ze van Mauveen af moest en haar daarom doodgeschoten. Mijn verdenkingen en die van 3 anderen waren goed en daarom kregen wij ieders 50 dollar!! JEEHJ was superkoel!
Na afloop zouden we ergens wat gaan drinken maar dat hebben we niet gedaan. Mauveen en ik zijn teruggegaan naar het motel maar wilde toen eigenlijk nog wel een eindje lopen en hebben ons dus omgekleed en zijn gaan wandelen. We kwamen toen toch nog ergens weer mensen tegen in een bar en hebben daar wat gedronken: NZ bier… nee was niet echt heel erg lekker :s dus een paar slokjes geprobeerd en de rest door de gootsteen gespoeld (bah) hahaha daarna teruggelopen naar het motel en toen met de mensen die nog op waren naar de conference room gegaan en daar nog ff wat gedronken. Maar omdat iedereen door elkaar praatte en niemand echt leek te luisteren en ik van de gaande gesprekken maar weinig meekreeg ben ik maar gaan slapen. Dat was rond half 1, hoe laat mauveen uiteindelijk ging slapen weet ik niet….

Zondag 26 maart
Rond 9 uur werden Mauveen en ik wakker van geklop op de deur en daar stond Madecine (weet niet hoe haar naam schrijft), het vriendinnetje van Talia (Barbara’s kleindochter die de weekenden bij haar doorbrengt en doordeweeks op kostschool zit). Zij had ons ontbijt bij zich. Daar lekker rustig gedouched en aangekleed. Toen ging Mauveen naar huis en liet mij achter bij Barbara.
Neil (de journalist) en Martin (een van de spelers) waren daar ook voor een ‘interview’ voor het artikel van Neil. Barbara liet mij de eerste kleine karweitjes doen en daarna kreeg ik 3 uurtjes vrij en heb nog wat kleine dingetjes gedaan, toen hadden we avondeten en rond 8 uur ging ik terug naar mijn kamer. Heb ik dit allemaal opgeschreven (van de hele week anders zou ik het vergeten ;) :p) en daarna heb ik de film ‘My Big, Fat, Greek Wedding’ gekeken. Daarna lekker slapen omdat ik de volgende ochtend om 7 uur op moet staan omdat Barbara mij om 8 uur verwacht.
Tis hier echt zo super!! Je kunt vanaf het ‘balkon’ de oceaan zien en je kunt hem ook horen ruisen en ruiken. Echt fantastisch!! Geeft een beetje dat echte vakantiegevoel.
Vandaag heeft het verder de hele dag geregend, waarschijnlijk komt dat door een cycloon die over Australie heeft gewoed en nu over NZ heen gaat. Verder merken we er weinig van alleen dus veel regen, harde wind verder niet veel bijzonders en niets om de mensen thuis zich zorgen over te laten maken ;)
Ennnnnn het liedje Dance, Dance van Fall Out Boy was hier op de radio!! Can it get any better?? :D


Zo hier zal ik het nu weer even bij laten :) ik wil wel iedereen bedanken voor het trouwe bekijken van mijn site, voor het sturen van alle reacties, emailtjes en vooral ook voor alle kaarten die ik ook nu weer heb gekregen!! (ze helpen heel goed tegen heimweegevoelens die toch nu wel sterker worden… Mauveen zegt dat dat normaal is zo tussen de 4e en de 6e week en tjah daar zit ik dus nu…)
Over een paar dagen zal ik opnieuw een stuk van mijn belevenissen neerpennen maar voorlopig lijkt me dit even genoeg in te halen ;)

(ps sorry voor eventuele typfouten de computer hier probeert alles naar t engels te vertalen en had nu geen zin meer om nog alles na te kijken...zal later wel zien of ik er iets aan moet doen :p)